Ondernemersverhaal: ‘ongewild betrokken bij een louche zaak?!’

• result
• Bedrijf verkopen, Bedrijfsovername, Entrepreneurs' Oganization, faillissement, Groeien, Juridisch, Ondernemersverhaal
• 0

Met frauduleuze zaken wil je als ondernemer uiteraard niets te maken hebben. Wat doe je dan als je ongewild toch betrokken raakt bij allerlei louche praktijken? Jacques kan erover meepraten. Hij kocht een bedrijf met een voor de branche uitzonderlijk hoog rendement. Na de overname bleef een van de oud-eigenaren drie dagen per week aan als commercieel directeur. Hij was goed voor pakweg 1,8 miljoen omzet per jaar. Een belangrijke pion dus, belangrijker nog dan Jacques dacht. Nog voor de overname goed en wel rond was, kreeg hij namelijk twee inspecteurs over de vloer. Zij waren door een klant getipt over frauduleuze facturen, verstuurd door het bedrijf van Jacques. ‘De klant en onze commercieel directeur waren vriendjes. Wij leverden gratis materialen voor de privévilla van de klant en stuurden facturen voor nepprojecten. De commercieel directeur kreeg als dank projecten met een hogere marge, waardoor hij de goede resultaten van het bedrijf kon verklaren. Het onderzoek loopt nog, maar waarschijnlijk was dat de mores van het bedrijf. Ik geef jou van alles en nog wat en jij gaat niet zeuren over de prijs van een project dat we nog gaan doen.’

Jacques kocht voor een deel dus gebakken lucht. De aannames waarop de koopprijs van het bedrijf was gebaseerd, waren tot stand gekomen door frauduleus handelen van de verkopende partij. Hij betaalde te veel, leed imagoschade, verloor omzet door het ontslag van zijn commercieel directeur en moest een flinke som uitgeven aan advocaatkosten. Had hij kunnen weten wat hem boven het hoofd hing? ‘Het zat heel slim in elkaar, maar ik had nattigheid moeten voelen door de voor de branche abnormale winst en de gebrekkige administratie. Nu weet ik: bij een parel moet je over een echtheidscertificaat beschikken en dat is een goede administratie. Is die er niet? Dan moet je niet kopen. En wees wakker bij hoge rendementen ten opzichte van branchegenoten.’

Jacques heeft niet geaarzeld om de zaak tot op de bodem te laten uitzoeken. ‘Ik ging met terugwerkende kracht uitpluizen hoeveel lucht er in de omzet zat. Dat moest ik weten, ook al zou het bedrijf daardoor in de problemen komen. Dat was een beslissing op basis van mijn kernwaarden, die moet je altijd als uitgangspunt nemen. Je moet weten wat er aan de hand is. Als je je ogen sluit, ben je schuldig. Dus moet ik maar even op de blaren zitten.’