Ondernemersverhaal: Loop niet achter de meute aan
Alle ongeluk komt in drieën, zegt men weleens. In het geval van Sven is dat zeker waar. Binnen een jaar raakte hij 70% van zijn omzet kwijt, kwam zijn compagnon thuis te zitten met een burnout en moest hij collectief ontslag aanvragen voor zijn personeel. Het was een heftige periode, die midden in de financiële crisis begon. ‘Ik zat in die tijd in de salesvacatures en dat leed zwaar onder de crisis. Mensen gingen op hun budgetten zitten en namen bijna niemand meer aan. De concurrentie nam flink toe, de markt werd een red ocean. Toch ben ik niet op prijs gaan concurreren. Sterker nog, ik heb mijn prijs juist verhoogd, omdat je die anders nooit meer op je oude niveau krijgt. Dat is goed geweest, maar het aantal opdrachten liep hoe dan ook terug. Ik heb het nog driekwart jaar kunnen volhouden met een behoorlijke bezetting, maar daarna moest ik toch collectief ontslag aanvragen. Dat ging snel. Ik ben daar heel open in geweest naar het personeel toe, dat was belangrijk. Ik heb precies uitgelegd wat er aan de hand was en we konden een verzorgd plan indienen bij het UWV. Binnen drie weken hebben we het goedgekeurd gekregen.’
De zakelijke malaise zadelt Sven ook thuis op met inkomensproblemen. Hij heeft een bijzonder duur jaar achter de rug, onder meer door zijn huwelijk. Zijn vrouw heeft net haar baan opgezegd om aan een opleiding te beginnen, dus er komt bij allebei geen geld meer in het laatje. Sven moet financieel afslanken, en drastisch ook. ‘Ik reed mijn Audi A6 in die periode total loss. Ik nam geen nieuwe, maar ging met de trein naar mijn werk. Alles een paar tandjes minder.’ Sven ontdoet zich van overbodige sier en laat iedereen precies weten hoe het ervoor staat. ‘Als het slecht gaat, wees daar dan open en duidelijk over naar iedereen die het betreft. Ook naar je klanten en leveranciers. Ik heb eerlijk tegen mijn klanten gezegd dat het beroerd ging. Ik ben gaan praten over kosten en betalingstermijnen. Ik heb ze gevraagd me te helpen en dat hebben ze ook gedaan. Je raakt je ego in zo’n situatie meteen kwijt en dat is alleen maar goed. Daardoor heb ik het gered. Ik was nog niet klaar, had mijn doelen nog niet bereikt. Ik wilde verder, ook al moest ik radicaal snijden. Was het me een paar jaar eerder overkomen, dan had mijn ego me nog te veel in de weg gezeten.’
Na verloop van tijd ebt de crisis een beetje weg en begint de business weer aan te trekken. Vroegere concurrenten van Sven staan klaar om op de oude voet verder te gaan. Sven niet. Hij heeft besloten de zaken voortaan anders aan te pakken. Ik wil iets toevoegen, oprecht de sales in Nederland verbeteren. Dat is mijn missie. Ik kijk nu ook veel meer naar kernwaarden. Als het gaat om personeel, maar ook wat betreft mijn klanten. In de crisistijd zag ik dat ik geen mensen met een vechtersmentaliteit had. Nu selecteer ik op het waarom, op kernwaarden. Ik wil dat je een passie voor het vak hebt en dat je iets wilt neerzetten als je bij mij komt werken. En ik accepteer en heb alleen nog klanten die bijdragen aan mijn kernwaarden. Daardoor is mijn bedrijf zeker sterker, meer recessiebestendig geworden.’
Daarnaast predikt Sven solvabiliteit (‘stuur op een solvabiliteit boven de 30%’) en flexibiliteit. Voor hem geen langlopende contracten of verplichtingen meer, niet voor klanten en niet voor zijn eigen personeel. ‘Realiseer je dat je geen sociale verplichtingen hebt richting je klanten en personeel. Je moet niks, je bent ondernemer. Alles beweegt, daar ontkom je niet aan. Zorg dat je makkelijk kunt meebewegen. Focus op dat wat je echt goed kunt en ontdoe je van zo veel mogelijk poespas, want dat vertroebelt. En zorg voor een flexibele organisatiestructuur. Ik heb alle intellectuele eigendom in de holding ondergebracht. Gebeurt er iets met een van de BV’s, dan kan ik toch door. Ik heb daarbij een zelfefficiënt systeem neergezet, waardoor ik me alleen hoef te richten op mijn klanten en mijn verkopers. Dat is precies wat ik voor de lol doe.’
About the Author
